Ταβάνι δολιότητας και προπαγάνδας έπιασαν τα τουρκικά ΜΜΕ, έπειτα από δηλώσεις Τούρκων δημοσιογράφων αλλά και απόστρατων αξιωματικών του τουρκικού πολεμικού ναυτικού. Δηλώσεις οι οποίες αναφέρονταν σε 153 Ελληνικά νησιά και βραχονησίδες όπου οι Τούρκοι τα θεωρούν δικά τους παρουσιάζοντας τα ως τμήμα μιας δήθεν οθωμανικής κληρονομιάς, που υπάρχει μονό στο φανταστικό περιβάλλον κάποιων φανατικών, οι οποίοι νοσταλγούν τις απόκοσμες και φρικαλέες πράξεις των Μογγόλων προγόνων τους.
Είναι πραγματικά ασύλληπτα προκλητικό το ότι χρησιμοποιούν την συνθήκη της Λωζάνης το 1923 και των Παρισίων του 1947 για να υποστηρίξουν το παραμυθένιο αφήγημα του επεκτατικού αναθεωρητισμού, τον οποίο προσπαθούν με κάθε τρόπο να προωθήσουν εντός και έκτος Τουρκιάς, με σκοπό την απολυτή παραποίηση των πραγματικών δεδομένων, τα οποία αναγράφονται μέσα στις προαναφερόμενες συνθήκες.
Σύμφωνα λοιπόν με τα πραγματικά στοιχειά τα οποία εμφανίζονται στην συνθήκη της Λωζάνης, στα άρθρα 12 και 16 η Τουρκία ουσιαστικά παραιτείται από κάθε τίτλο κυριαρχίας επί των νήσων που βρίσκονται πέραν των 3 ναυτικών μιλιών από τις μικρασιατικές ακτές! Αυτό και μονό είναι αρκετό να καταρρίψει κάθε μορφή προπαγάνδας και αλλοίωσης της αλήθειας από οποιοδήποτε μέσο μαζικής εξαπάτησης και παραπληροφόρησης, το οποίο τρέφεται από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία για να προβάλει μονό ότι ευνοεί τις πολιτικές της, εντός και έκτος της επικράτειας της.
Συνεχίζοντας θα πρέπει να αναφέρουμε ότι στην συνθήκη των Παρισίων στις διατάξεις του άρθρου 14, η Ιταλία εκχωρεί στην Ελλάδα εν πλήρη κυριαρχία τα Δωδεκάνησα, το Καστελόριζο, καθώς και τις παρακειµένες νησίδες που βρίσκονται στο εν λόγω σύμπλεγμα.
Το βασικό σημείο στήριξης του Τουρκικού ψευδό-αναθεωρητισμού είναι ότι τα νησιά θα πρέπει να είναι σε καθεστώς αποστρατικοποίησης, πράγμα το οποίο χρησιμοποιεί ως διπλωματικό πλεονέκτημα η τουρκική πολιτική, με σκοπό να διεκδικήσει κυριαρχικά δικαιώματα από τα οποία έχει διά παντός παραιτηθεί. Το θέμα είναι ότι ακόμα και αυτό το σημείο, που φαινομενικά στηρίζει τον σχεδιασμό της νεο-οθωμανικης εξωτερικής πολιτικής, έχει τεράστια κενά τα οποία, η άκρως φτωχή σε εννοιολογικές δυνατότητες τουρκική γλώσσα δεν δύναται να ερμηνεύσει και να αποδώσει με την πραγματική τους έννοια.
Οι λέξεις «εκχώρηση» και «εν πλήρη κυριαρχία», είναι τα κλειδιά που γκρεμίζουν κάθε δυνατότητα επεκτατικής φιλοδοξίας των Τούρκων. «Εκχώρηση με πλήρη κυριαρχία» σημαίνει αυτόματα 100% απόλυτη ιδιοκτησία και ελεύθερη διαχείριση αυτής. Άρα η τοποθέτηση αμυντικών στρατιωτικών δυνάμεων με σκοπό την διασφάλιση της προστασίας των συνόρων και την ασφάλεια των πολιτών είναι αναφαίρετο δικαίωμά μας.
Επιπλέον δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Τουρκία είναι η μονή χώρα που δεν έχει υπογράψει το «Δικαίο της θάλασσας», άλλα παρανόμως κάνει χρήση αυτού στα βόρεια σύνορα της στην μαύρη θάλασσα εδώ και δεκαετίες.
Αντιθέτως, η Ελλάδα το έχει υπογράψει από το 1995 και βάση αυτού ρητά δύναται να χαράξει αιγιαλίτιδα ζώνη έως και 24 ναυτικά μίλια με απολυτή δυνατότητα χάραξης αποκλειστικής οικονομικής ζώνης! Αν γινότανε χρήση αυτής της αναφαίρετης δυνατότητας, η Τουρκία δεν θα μπορούσε να ρίξει ούτε βάρκα στο αιγαίο!
Άρα, όπως φαίνεται, ο μεγαλύτερος εχθρός μας ως Έλληνες είναι η ίδιες η πολιτικές ηγεσίες, η οποίες εδώ και πολλές δεκαετίες, έχοντας πλήρη ασυλία, αλλά και σε συνεργασία με τα ιδιωτικά ΜΜΕ (τα οποία ελέγχονται από μια ανεξάρτητη αρχή που λέγεται ΕΣΡ που ελέγχεται η ίδια από κανένα κρατικό όργανο), έχουν πράξει άκρως ανθελληνικά, επιτρέποντας στους Τούρκους να διεκδικούν συνεχώς παράνομα και καταχρηστικά όλα αυτά για τα οποία οι πρόγονοι μας έχουν πολεμήσει επί χιλιάδες χρόνια …
ΣΤΕΛΙΟΣ ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ