Η Ελλάδα, η χώρα με την αξεπέραστη πολιτιστική κληρονομιά, αντιμετωπίζει μια ζοφερή πραγματικότητα: η επισκεψιμότητα πολλών περιφερειακών μουσείων και αρχαιολογικών χώρων κυμαίνεται από μηδέν έως 6.000 επισκέπτες τον χρόνο. Αιτίες; Έλλειψη μεταφορικών μέσων, προσωπικού και οργανωμένων συνεργασιών με τουριστικά γραφεία. Ωστόσο, η μεγαλύτερη έκπληξη είναι η ψηφιακή ανυπαρξία αυτών των θησαυρών.
Μόλις 21% των μουσείων διαθέτουν ιστοσελίδα και μόνο 17% εμφανίζονται στα κοινωνικά δίκτυα. Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση επαίρεται για την ψηφιοποίηση του κράτους, ο πολιτιστικός πλούτος της χώρας παραμένει στο σκοτάδι, στερώντας από τον κόσμο τη δυνατότητα να τον γνωρίσει.
Σαν να μην έφτανε αυτό, πολλά μνημεία έχουν αφεθεί στην τύχη τους, καλυμμένα από βλάστηση και φθορά, αποδεικνύοντας τη χρόνια αδιαφορία προς την ιστορία και την πολιτιστική μας ταυτότητα. Το αποτέλεσμα; Ένας λαός που αναρωτιέται γιατί η ίδια του η ύπαρξη μένει στο περιθώριο.
Ο πολιτισμός δεν είναι απλά κληρονομιά, είναι ο ίδιος ο πυρήνας του ανθρώπου. Η Ελλάδα οφείλει να επενδύσει σε υπηρεσίες που θα φροντίζουν, θα συντηρούν και θα διαφημίζουν τα μνημεία της, δίνοντας στον κόσμο τη δυνατότητα να γνωρίσει την ιστορία της και να εμπνευστεί από αυτήν.
Η «Ελλήνων Συνέλευσις» προτάσσει τη λύση, καλώντας κάθε Έλληνα να αγκαλιάσει την πολιτιστική του κληρονομιά και να την αναδείξει διεθνώς. Ο χρόνος δεν περιμένει – ούτε και η ιστορία μας.
Χ.Β.
