Δεν γνωρίζω αν υπήρξαμε κάποτε πραγματικοί πολίτες, αν υπήρξαν πραγματικές αληθινές “πολιτείες”, με την έννοια μιας χωροχρονικής οντότητας, με σύνδεση και σύνθεση φυσικών ανομοιόμορφων, άνισων και διαφορετικών μονάδων και υποσυνόλων, στην ολότητα της Αρμονίας μιας τεράστιας δύναμης Δημιουργίας και Ασφάλειας.
Αντίθετα, ζούμε και διαβιωνουμε μέσα σε ένα άσχημο “κάτι”, που έχει χάσει την υπόστασή του, αν είχε, την μορφή του και το σχήμα του, αν είχε, τις ιδιότητές του και την χρησιμότητά του, αν είχε…
Τέλος, έχει χάσει τον σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκε από πολίτες και πολίτες που έχασαν την ιδιότητα του πολίτη, αν και όχι την ιδιότητα του Ανθρώπου..
Επιπλέον, η άλογη διαχείριση και χρήση της επιστήμης ήρθε να ικανοποιήσει και να “θεραπεύσει”, ως αναγκαιότητα, επίπλαστες ανάγκες της αλλοίωσης και του ψεύδους, με πρόθεση και σκοπό την παρεμπόδιση της Ανέλιξης του ανθρώπου.
Και εμείς απλά ανεχόμαστε και επιτρέπουμε να αποκαλούν αυτά τα μορφώματα “πολιτείες”…
ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΚΑΡΑΧΡΗΣΤΟΣ