Η άρση βαρών ήταν συνηθισμένη στους αρχαίους έλληνες. Οι στρατιώτες προπονούνταν με βάρη και κάνοντας γυμναστική πριν από τη μάχη, ενώ η άρση βαρών ήταν μια τυπική δραστηριότητα στο γυμνάσιο.
Ο έλληνας αρσιβαρίστας βυήβων έμεινε στην ιστορία για το κατόρθωμα να σηκώσει μια πέτρα 143,5 κιλών.
Η δύναμη του Ηρακλή βρίσκεται στην κορυφή της ελληνικής μυθολογίας , με τον ήρωα να εκτελεί απίστευτα καθήκοντα με την υπερφυσική φυσική του δύναμη.
Ωστόσο, οι ιστορίες ισχυρών ανδρών δεν περιορίζονται στη μυθολογία. Ο αθλητής Μίλων του Κρότωνα λέγεται ότι έχτισε τη δύναμή του μεταφέροντας μία αγελάδα επάνω σε ένα λόφο για εβδομάδες για να γίνει δυνατός.
«Τι ντροπή είναι για έναν άνθρωπο να γερνάει χωρίς να δει ποτέ την ομορφιά και τη δύναμη που μπορεί να έχει το σώμα του», έγραψε ο Σωκράτης.
Η πέτρα του βυήβων
Σύμφωνα με ιστορικά κείμενα, οι Έλληνες αρσιβαρίστες χρησιμοποιούσαν για τακτική προπόνηση πέτρινους αλτήρες βάρους από 2 έως 9 κιλά,.
Αυτό δείχνει πόσο ξεχωριστή ήταν η πέτρα του βυήβων.
Εκτίθεται στο μουσείο ιστορίας των Ολυμπιακών αγώνων της αρχαιότητας στην Αρχαία Ολυμπία. Η μεγάλη πέτρα είναι βάρους 143,5 κιλών (316 λίβρες) και ονομάζεται η πέτρα του βυήβων.
Φωτογραφία: μουσείο ιστορίας των ολυμπιακών αγώνων
Ο βράχος είναι στην πραγματικότητα ένα τετράγωνο από κόκκινο ψαμμίτη με δύο βαθιές εγκοπές λαξευμένες που σχηματίζουν μια λαβή έτσι ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ελεύθερο βάρος.
Η επιγραφή στην πέτρα είναι σε μορφή βουστροφεδόνης: Αρχαιοελληνικό σύστημα γραφής με εναλλασσόμενες γραμμές γραμμένες σε αντίθετες κατευθύνσεις.
Η επιγραφή πάνω στην πέτρα γράφει: “ΒΥΒΩΝ Τ’ΕΤΕΡΕΙ ΧΕΡΙ ΥΠΕΡ ΚΕΦΑΛΑΣ ΥΠΕΡΕΒΑΛΕ ΤΟ ΟΦΟΙΑ” που σημαίνει: “ο αθλητής βύβων με ανύψωσε με το ένα χέρι πάνω από το κεφάλι του”.
Κανένας σύγχρονος αθλητής δεν έχει σηκώσει 143,5 κιλά με το ένα χέρι, ούτε καν με αλτήρα, πόσο μάλλον πέτρα, που είναι ασύγκριτα πιο δύσκολο εγχείρημα.
Ακούγεται σχεδόν αδύνατο να εκτελεστεί ένα τόσο απίστευτο επίτευγμα δύναμης – αφού ακόμη και οι σύγχρονοι αθλητές δεν μπορούσαν να σηκώσουν την πέτρα, παρά την πρόοδο της τεχνολογίας και τη γνώση των δυνατοτήτων του ανθρώπινου σώματος.
Η πέτρα βρέθηκε στην Ολυμπία. Δεν υπάρχουν αναφορές για τον Βυήβων, αυτόν τον τρομακτικό Αρχαίο Έλληνα αρσιβαρίστα, εκτός από εκτιμήσεις που τον τοποθετούν στις αρχές του 6ου αιώνα π.Χ.
Από την επιγραφή αλλά και από το ότι η πέτρα ήταν λαξευμένη ώστε να μπορεί ο αθλητής να την πιάνει με το χέρι (λαβή), συμπεραίνεται ότι ο βύβων ήταν νικητής σε διαγωνισμό άρσης βαρών.
Παραδόξως, η άρση βαρών δεν ήταν Ολυμπιακό άθλημα κατά την αρχαιότητα, ήταν κυρίως για άσκηση για την ενίσχυση του σώματος.
Το Αρχαίο Ελληνικό body building βασιζόταν στην εκτέλεση ασκήσεων με σωματικό βάρος όπως push-up. Οι αρχαίοι έλληνες αρσιβαρίστες χρησιμοποιούσαν αντίσταση στις μεθόδους προπόνησης δύναμης σηκώνοντας πέτρες, κορμούς, ζώα, ή και μεταξύ τους, για να βοηθήσουν στην αύξηση της δύναμής τους.
Οι Σπαρτιάτες ήταν διάσημοι για την αυστηρή προπόνησή τους, η οποία περιελάμβανε την άρση βαρέων βαρών για να αποκτήσουν τη δύναμη που απαιτείται για νικηφόρες μάχες.
Το επίτευγμα του Έλληνα αρσιβαρίστα Βυήβων να σηκώσει ένα τόσο απίστευτο βάρος, ήταν εξαιρετικό και γιορτάστηκε με μια επιγραφή στον συγκεκριμένο βράχο που προσφέρθηκε στον ιερό ναό της Ολυμπίας.
Δεν υπάρχει άλλη ιστορική καταγραφή για τον αρχαίο Έλληνα αρσιβαρίστα και την ενεπίγραφη πέτρα του. Ωστόσο, το θαυμάσιο κατόρθωμα δείχνει ότι υπήρχε πράγματι μια κουλτούρα άρσης βαρών στην Ελλάδα πριν από την Ελληνιστική εποχή.
