Χρειάστηκε να χαθεί άλλη μια ανθρώπινη ζωή για να στηθεί, για ακόμη μία φορά, το ίδιο σκηνικό: δηλώσεις μπροστά στις κάμερες, δεσμεύσεις χωρίς αντίκρισμα, και πολιτικά πρόσωπα που προσπαθούν να διαχειριστούν την οργή του κόσμου με λόγια και όχι με πράξεις. Ο λόγος για τον τραγικό θάνατο ενός 63χρονου πολίτη στη Θήβα, πριν ενάμιση μήνα, που ξεψύχησε στο πεζοδρόμιο, περιμένοντας ασθενοφόρο.
Το περιστατικό αυτό έφερε στο προσκήνιο, για πολλοστή φορά, τη χρόνια κατάρρευση του Εθνικού Συστήματος Υγείας και συγκεκριμένα τη δραματική κατάσταση στο ΕΚΑΒ, όπου η έλλειψη οχημάτων και προσωπικού κοστίζει ανθρώπινες ζωές. Κι όμως, αντί να δούμε μια συντονισμένη, σοβαρή αντίδραση από το κράτος, παρακολουθήσαμε τον υπουργό Υγείας, κ. Γεωργιάδη, και τον δήμαρχο Θηβών, Γιώργο Αναστασίου, να δίνουν… παράσταση για το κοινό.
Δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε τέτοια «θεατρικά»… Και το πιο εξοργιστικό είναι πως μέσα από τέτοιες ανθρώπινες τραγωδίες, οι πολιτικοί της χώρας μας βρίσκουν ευκαιρία για επικοινωνιακή προβολή. Μετά τον θάνατο του 63χρονου, ο δήμαρχος Θηβών πήγε να συναντήσει τον υπουργό, να μιλήσουν για το νοσοκομείο και τα ασθενοφόρα. Λες και δεν μπορούσε να το κάνει αυτό, πριν φτάσουμε πάλι να θρηνούμε για μια ακόμη ανθρώπινη ζωή.
Το ΕΣΥ υποφέρει. Οι καθυστερήσεις στα ασθενοφόρα είναι γνωστές, όπως και οι τραγικές ελλείψεις σε προσωπικό. Οι πολίτες το ζουν καθημερινά, είτε όταν χρειάζονται επείγουσα βοήθεια είτε όταν ακούν για άλλον έναν άνθρωπο που δεν τα κατάφερε. Από την κυβέρνηση ακούμε υποσχέσεις, εξαγγελίες και δεσμεύσεις. Στην πράξη, όμως, λίγα αλλάζουν.
Ο υπουργός, όπως συνήθως, δεσμεύτηκε για δύο νέα ασθενοφόρα και προσλήψεις. Αλλά αυτά είναι λόγια που τα έχουμε ξανακούσει. Το πρόβλημα εδώ είναι το εξής: ένα μόνο ασθενοφόρο εξυπηρετεί πάνω από 120.000 ανθρώπους στην περιοχή. Δεν πρόκειται για ελλιπή οργάνωση. Πρόκειται για εγκατάλειψη!
Κι ενώ πεθαίνουν άνθρωποι από την έλλειψη βασικών υπηρεσιών, μαθαίνουμε πως το υπουργείο Υγείας ξόδεψε 1.700.000 ευρώ για να νοικιάσει ιδιωτικά ασθενοφόρα για το ΕΚΑΒ. Με αυτά τα χρήματα, θα μπορούσαμε να έχουμε προμηθευτεί ένα στόλο καινούργιων ασθενοφόρων. Το ερώτημα που τίθεται, λοιπόν, είναι αν πραγματικά ενδιαφέρονται για την ουσία ή αν απλώς παίζουν ένα παιχνίδι εντυπώσεων.
Ζούμε σε έναν κόσμο όπου η τεχνολογία έχει φτάσει να πραγματοποιεί επεμβάσεις εξ αποστάσεως και η τεχνητή νοημοσύνη αντικαθιστά ανθρώπους σε κρίσιμες εργασίες. Κι όμως, στην Ελλάδα του 2025, πεθαίνουμε γιατί δεν υπάρχει ασθενοφόρο. Δεν είναι τραγική ειρωνεία, είναι ντροπή!
Οι δήμοι διαθέτουν έσοδα, έχουν πρόσβαση σε ευρωπαϊκά προγράμματα και μπορούν να αντλήσουν χρηματοδότηση μέσα από αναπτυξιακές εταιρείες. Επιπλέον, είναι γνωστές οι προτάσεις χρηματοδότησης που έχουν γίνει στο παρελθόν από την πλευρά του Αρτέμη Σώρρα και του φορέα «Ελλήνων Συνέλευσις», με δεσμευμένα κεφάλαια για έργα υποδομής και κοινωνικής πρόνοιας.
Είτε κάποιος αποδέχεται αυτές τις πηγές είτε όχι, το ζητούμενο παραμένει: οι λύσεις υπάρχουν. Αυτό που δεν υπάρχει, είναι η απαραίτητη ανεξαρτησία στους δημάρχους και τα δημοτικά συμβούλια. Όσο συνεχίζουν να λειτουργούν με βάση κομματικές γραμμές και όχι με γνώμονα το κοινό συμφέρον, η κατάσταση δεν θα αλλάξει.
Αντί να ζητούν ραντεβού με υπουργούς για να εξασφαλίσουν τα αυτονόητα, ας ενδιαφερθούν επιτέλους για τους πολίτες και ας κινητοποιηθούν για να δώσουν λύσεις και όχι υποσχέσεις.
Χ.Β.
